Τελευταίο χειροκρότημα για τον τραγουδοποιό της καρδιάς
Με καλλιτεχνικά δημιουργήματα διαμάντια που πάντρευαν καλή ροκ με καλό ελληνικό λαϊκό έντεχνο ήχο, μας άγγιζε την ψυχή μας. Μας ανάγκαζε να σιγοτραγουδάμε και πολύ συχνά να δακρύζουμε με τον απλό και δυνατό στίχο που διάλεγε. Αν και χειροκροτήσαμε για τελευταία φορά την φυσική του παρουσία ανάμεσά μας, θα συνεχίσουμε να σιγοτραγουδάμε και να δακρύζουμε…
Αποστολή Θεσσαλονίκη – Κερατέα
Μια βδομάδα χωρίς άρθρο. Ούτε καν αντιγραφή… Πολύ ήταν.Ναι, αλλά για έναν ανεξήγητο λόγο δεν μπορούσα να συγκροτήσω το μυαλό μου, τη σκέψη μου. Ήμουν υπερβολικά φορτισμένος συναισθηματικά. Δικαιούμαι; Δεν ξέρω.Η αποστολή στην Κερατέα ήταν πολύ ισχυρή χιονοστιβάδα και μετά την επιστροφή οι ειδήσεις, τα γεγονότα τρέχαν σαν τρελλά. Από πού να αρχίσω;Πήγαινε κι έλα…
Απόψε Παγκόσμια Αποκλειστική συνέντευξη
Απόψε το βράδυ θα δώσω (σε παγκόσμια πρώτη μετάδοση) αποκλειστική ζωντανή συνέντευξη στον διαδικτυακό σταθμό Mototoradiostation με θέμα τα διόδια και την άρνηση πληρωμής. Συντονιστείτε, λοιπόν, στις 9 με 11 το βράδυ για να ακούσετε τον παγκοσμίως άγνωστο Πέτρο Σαμαρά (καμία σχέση με τους λοιπούς Σαμαράδες – άλλωστε όλοι γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα ήταν ανέκαθεν…
Πέτρα αλύγιστη που δε δακρύζει από πόνο
Μόλις έπεσε στα χέρια μου (στα μάτια μου, για να ακριβολογώ) “άλλη μια δήλωση” του Μίκη Θεοδωράκη που ο αντιγραφέας την τιτλοφόρησε: ΣΑΛΠΙΣΜΑ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ για ¨ένα νέο οργανωτικό ξεκίνημα¨ για «δημιουργία τοπικών λαϊκών μετώπων» με στόχο να φτάσουμε κάποτε στη δημιουργία ενός ¨πανεθνικού-παλλαϊκού-ενιαίου Μετώπου¨. Ευσεβείς πόθοι, αγαπητέ και όντως σεβαστέ Κώστα. Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ότι είναι…
Πλήρωσα κι εγώ CDS με αυξημένα spreads
Όταν πριν από χρόνια πήγα να πάρω στεγαστικό δάνειο, αλλά και αργότερα όταν πήρα αυτοκίνητο με δάνειο, οι “φιλεύσπλαχνοι” τραπεζίτες μου παρουσίασαν ένα ασφάλιστρο που θα με κάλυπτε σε περίπτωση που έφτανα σε κατάσταση δυσχερή, που δεν θα έχω αντικειμενική δυνατότητα να αποπληρώσω το συμφωνημένο χρέος, αποκαλούμενο τότε “ασφάλιστρο αδυναμίας πληρωμής” (αν δεν κάνω λάθος)….
Ένα ζευγάρι παπούτσια για ελπίδα
Ομολογώ ότι πρώτη φορά στην 20χρονη “καριέρα” μου σαν οικογενειάρχης έχω φτάσει σε τέτοιο σημείο απόγνωσης για την επιβίωση στην καθημερινότητα. Εννοώ ότι από τότε που ανέλαβα “υπουργός” οικονομικών της οικογένειας, έχω αντιμετωπίσει πλείστες οικονομικές δυσκολίες, κάλυψη αναγκών-υποχρεώσεων που αυξάνονταν με την αύξηση των μελών της, έκτακτες αντιξοότητες, αναπτυξιακές πολιτικές (για σπίτι, εκπαίδευση παιδιών, προσωπικά…