Το έχουν πει όλοι, η έξοδος από τον εγκλεισμό θα είναι δυσκολότερη από την είσοδο. Άλλωστε, αυτός είναι και ο λόγος που οι πολέμιοι του γενικού εγκλεισμού το αποφεύγουν, όσο είναι δυνατόν. Δηλαδή, αυτοί που προτιμούν τη λογική της ανοσίας αγέλης δεν είναι ούτε αναίσθητοι, ούτε απάνθρωποι, απλά δεν αρνούνται να σκεφτούν τις μεσο-μακροπρόθεσμες συνέπειές του απόλυτου εγκλεισμού.
Αφού ο στόχος μας είναι η ανάπτυξη αρκετού βαθμού ανοσίας, το σύνολο των μέτρων εξόδου (όχι καθένα ξεχωριστά) θα έπρεπε να υπηρετούν αυτόν το σκοπό. Στην παρούσα κατάσταση έχουμε σχεδόν απόλυτη έξωση του γιου από τον γενικό πληθυσμό, που φαίνεται από τη μειούμενη ανάγκη για κρεβάτια ΜΕΘ και τη σπάνια εμφάνιση νέων κρουσμάτων, που στην πλειοψηφία τους είναι εισερχόμενα. Δηλαδή, σήμερα η γενική ανοσία δεν αυξάνεται καθόλου. Για να αρχίσει να αυξάνει, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι:
- πρέπει να κολλήσουν το γιο περισσότεροι άνθρωποι
- πρέπει να έρθουν σε επαφή με το γιο κάποιοι που δεν έχουν ανοσία, δεν έχουν έρθει σε επαφή με το γιο
- πρέπει να υπάρχουν μέτρα προστασίας
- τα μέτρα προστασίας θα πρέπει να έχουν κάποιο βαθμό αποτυχίας, αντί να είναι απόλυτα αποτελεσματικά
- ο βαθμός αποτυχίας των μέτρων πρέπει να είναι τέτοιος ώστε να μπορούν να καλύπτονται τα σοβαρά νέα κρούσματα από την επάρκεια κρεβατιών ΜΕΘ
- αφού θα πρέπει να κολλήσουν κάποιοι, είναι πιθανόν να κολλήσουν κάποιοι που είναι αδύναμοι ή ευάλωτοι, είτε από ατυχία, είτε από αμέλεια και κάποιοι από αυτούς μπορεί να χάσουν τη ζωή τους
- αφού θα πρέπει να κολλήσουν κάποιοι, αυτό που μπορούμε να προσπαθήσουμε να ελέγξουμε είναι να αργήσουν να κολλήσουν, ή να μην κολλήσουν καθόλου άτομα σε γνωστές ευπαθείς ομάδες, που κινδυνεύουν να μην καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα. Σε αυτές τις ομάδες τα μέτρα δεν πρέπει να αρθούν, ή πρέπει να τροποποιηθούν κατά περίπτωση, με σκοπό την προστασία από τη νόσο
- ο έλεγχος για σιωπηλά νοσούντες ή σε ύποπτα κρούσματα λόγω συμπτωμάτων πρέπει να έχει γεωγραφική διασπορά
- ο έλεγχος για σιωπηλά νοσούντες πρέπει να είναι δειγματοληπτικός και εντατικός
- η αξιολόγηση του εκάστοτε βαθμού ανοσίας ή επάρκειας των κρεβατιών ΜΕΘ είναι κρίσιμη, ώστε να αποφασιστεί η επαναφορά μέρους των μέτρων που άρθηκαν και θα πρέπει να υπολογίζεται με πολλαπλασιαστή
- ο πολλαπλασιαστής αυτός συγκροτείται από κλάσμα με αριθμητή τον ημερήσιο αριθμό των νεοεισαγόμενων νοσούντων σε ΜΕΘ και παρονομαστή το σύνολο των εισαγμένων νοσούντων σε ΜΕΘ από την έναρξη άρσης των μέτρων (έξοδος)
- άλλος πολλαπλασιαστής συγκροτείται από κλάσμα με αριθμητή τον αριθμό των νέων ημερήσιων επιβεβαιωμένων κρουσμάτων και παρονομαστή το σύνολο των νέων κρουσμάτων από την έναρξη άρσης των μέτρων (έξοδος), για συγκριτική μελέτη και παρακολούθηση της μετάδοσης και της δημιουργίας ανοσίας
- η αξιολόγηση για επαναφορά αρθέντων μέτρων θα γίνεται με προβολή του εκτιμώμενου αριθμού ασθενών σε ΜΕΘ σε μια εβδομάδα μετά, χρησιμοποιώντας τον πρώτο πολλαπλασιαστή (για τις ΜΕΘ)
- άλλο θέμα είναι το ποσοστό ανοσίας στον πληθυσμό και άλλο θέμα είναι η δυνατότητα του συστήματος υγείας να ανταπεξέλθει στην εκάστοτε αύξηση των νοσούντων σε ΜΕΘ
Αυτές είναι εκτιμήσεις και παρατηρήσεις από έναν μηχανικό, χωρίς κανένα πτυχίο ιατρικής, ούτε εμπειρία επιδημιολογίας. Είναι κατανοητό ότι κανένας δεν πρόκειται να ασχοληθεί σοβαρά με αυτά που γράφονται εδώ. Παρόλα αυτά, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν στο τέλος της επιδημίας, όταν θα έχουν βγει περισσότερα και πιο αξιόπιστα συμπεράσματα για τον σχετικά καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης της επιδημίας, αν οι παραπάνω σκέψεις θα είναι περισσότερο κοντά ή περισσότερο μακριά από αυτά τα συμπεράσματα. Θεωρητικά, αυτοί που σπούδασαν και ασχολήθηκαν πολλά χρόνια με το αντικείμενο, θα πρέπει να έχουν πέσει περισσότερο κοντά στα τελικά, μελλοντικά συμπεράσματα.
Τις προτάσεις μου τις έχω κάνει σε προηγούμενες αναρτήσεις. Θα τις δούμε κι αυτές στο τέλος…
