Παιδί που κοροϊδεύει

Κάποτε ήμουν κι εγώ παιδί (το ομολογώ!). Τότε παίζαμε στις γειτονιές, όχι στο Internet. Απλά και όμορφα παιχνίδια. Ένα από αυτά που χάλαγαν τις ξένοιαστες στιγμές της παρέας ήταν όταν εμφανιζόταν κάποιος “μαγκάκος” που δεν του άρεσε να χάνει και ήθελε να γίνει το δικό του, κόντρα σ’ αυτό που οι περισσότεροι πιτσιρικάδες καταλάβαιναν για δίκιο. Πιο σωματώδης ή πιο θρασύς προσπαθούσε να επιβάλλει το “δικό του” σωστό. Κάποιες φορές του πέρναγε, αλλά συχνότερα η παρέα συσπειρωνόταν με τον “αδικημένο” και τσαμπουκαλευόταν στον μάγκα, οπότε αυτός υποχωρούσε – μάλιστα, συχνά έριχνε καμιά σπρωξιά ή μπουνιά και τό ‘βαζε στα πόδια, απειλώντας πως “θα φωνάξει το μπαμπά του”. Ελάχιστες φορές επέστρεφε με το μπαμπά του να μας κάνει “ντα”. Τις περισσότερες απλά δεν ξαναεμφανιζόταν στη γειτονιά, αφού τα άκουγε από τον πατέρα του ή “τις έτρωγε” για την “ψευτομαγκιά του. Έτσι, μάθαινε ποιο είναι ηθικό και – ίσως – διορθωνόταν.

Σήμερα υπάρχουν τέτοιοι ψευτόμαγκες που επειδή δεν πήραν το μάθημά τους μικροί, το κουβαλάνε το “χούι” ακόμα και ως μεσήλικες. Ίδια σκηνή, αναγνωρίζω, να παίζεται στην ιστορία των κινημάτων “Δεν Πληρώνω”. Υπουργός και Πρωθυπουργός θέλουνε να επιβάλλουν το δικό τους στην κοινωνία με τις σφοδρές και αισχρές κοινωνικές επιθέσεις – στα πλαίσια του Δόγματος του Σοκ – και οι μπουχτισμένοι πολίτες συσπειρώνονται και αντιστέκονται στο άδικο. Πρώτη αντίδραση του θρασύδειλου ψευτόμαγκα είναι να κατηγορήσει άδικα τους αντιπάλους του ότι υποκινούνται από ευτελή κριτήρια (κόμματα ή τζαμπατζήδες). Αφού αυτό δεν “πιάνει” (1-0) απειλεί πως θα φωνάξει τον ισχυρό “μπαμπά” του, το Νόμο (“Καλώς τα τα παιδιά, 2-0”). Ο νόμος είναι με το μέρος των πολιτών και, έστω και αργοπορημένα, θα “πάρουν το μάθημά τους” οι “τζάμπα μάγκες”.

Λένε:

“Γιατί να πληρώνει ο δημότης Ικαρίας για τα λεωφορεία του Αθηναίου και του Σαλονικιού; Επίσης, γιατί να πληρώνει ο Αθηναίος για τα πλοία της άγονης γραμμής του Ικαριώτη;”

Έχω να πάω σε γιατρό κοντά 15 χρόνια. Γιατί να πληρώνω για τους γιατρούς, τα φάρμακα και τα νοσοκομεία που έχουν πάει άλλοι αυτά τα 15 χρόνια που αρρώστησαν (δεν τους φταίω εγώ); Θα μου πεις, όταν αρρωστήσω θα πρέπει να υπάρχει ήδη εκπαιδευμένος και έμπειρος γιατρός, νοσοκομεία και φάρμακα και αυτό δεν μπορεί να γίνει σε μια μέρα, θέλει χρόνο. Α, γεια σου! Και αν εγώ – μακάρι – δεν αρρωστήσω καθόλου ή φανερά λιγότερες φορές από κάποιους άλλους, γιατί να πληρώνω το ίδιο στις ασφαλιστικές εισφορές με αυτούς; (και υπάρχουν άπειρα παρόμοια παραδείγματα)

Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν κάποια αγαθά που χαρακτηρίζονται “κοινωνικά” – τσάμπα μαθήματα παίρνετε! – τα οποία οφείλει να εξασφαλίζει ένα κράτος για τους πολίτες του και να τα διαθέτει ισότιμα και δωρεάν σε όλους, ώστε όταν τα χρειαστούν να μπορούν όλοι να τα χρησιμοποιήσουν. Ποια είναι αυτά; Παιδεία, υγεία, δικαιοσύνη, θρησκεία, διοικητικές υπηρεσίες, ενημέρωση, έκφραση γνώμης, ελεύθερη μετακίνηση, εθνική άμυνα, υγιεινή διατροφή και βάλε, τα οποία τα διατάσσει και τα προστατεύει το Σύνταγμα της χώρας. Θα μου πείτε “Ποιο Σύνταγμα, αυτό που έγινε κουρελόχαρτο από τους δοσίλογους;”

Active Member – Μίλα να χαρείς

Κανείς δεν πρέπει να φοβάται από τις ψευτοαπειλές και τους κουτσαβακισμούς της σημερινής και όποιας άλλης κυβέρνησης, που, παρεπιπτόντως, είναι εκπρόσωποι της Λαϊκής βούλησης. Το Σύνταγμα, έστω και όπως είναι σήμερα, προστατεύει την αυθαιρεσία των εκλεγμένων αντιπροσώπων, αφού είναι ισχυρότερο από κάθε νόμο και είναι ευκαιρία να αποδειχθεί αυτό στην πρώτη δίκη κατά των κινημάτων. Όποιος έχει διαβάσει το Σύνταγμα της χώρας, δεν μπορεί να φοβηθεί!  Γιατί η γνώση είναι Δύναμη!

Σχετικές Αναρτήσεις

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *